توضیحات:
فرمت فایل : ورد- word
قابل ویرایش
سَنگواره یا فُسیل به بازمانده‌ های کانی ‌شده جانوران و گیاهان یا بازمانده‌های دیگر مثلاً ردپا گفته می‌ شود. فرآیند سنگواره ‌شدن فرایندی کم‌ اتفاق است زیرا کانی ‌های طبیعی معمولاً تجزیه شده و دوباره وارد چرخه مواد می ‌‌گردند. برای اینکه یک سازواره (ارگانیسم)، سنگواره شود می ‌بایست روی آن هرچه سریعتر با مواد رسوبی پوشیده شود. سنگواره ‌ها و روند سنگوارگی انواع گوناگونی دارند. سنگواره‌ ها معمولاً از خود مواد بازمانده از سازواره تشکیل شده‌اند، ولی هستند سنگواره‌ هایی که تنها شامل اثر و رد یک سازواره مثلاً رد پای یک دایناسور یا خزنده می ‌شوند. به این‌ گونه سنگواره‌ها، سنگواره‌ های ردّی می‌ گویند. دانش بررسی سنگواره‌ ها دیرین‌ شناسی نام دارد.
از مناسب ‌ترین مکان‌ ها برای تشکیل سنگوارها می ‌توان به "حاشیه دلتاها" و "اطراف کوه‌های آتشفشانی قدیمی که خاکستر از آنها متصاعد می‌ شود" و "دریاهای کم عمق" و "یخچالها" و "باتلاقها" نام برد. از آثار سنگواره ها برای اثبات نظریه ‌های زمین ‌ساخت ورقه‌ای و تکامل تدریجی استفاده شده است. در علم زمین‌شناسی مطالعه دانشگاهی فسیلها در دو مبحث (درس) میکروفسیل و ماکروفسیل صورت می ‌پذیرد.
شرايط تشكيل سنگواره ها
براي فسيل شدن لازم است كه بقايا و آثار موجودات زنده به سرعت و پيش از آنكه عوامل محيطي چون حمله موجودات جسد خوار، سائيدگي ، بهم خوردگي توسط امواج، هوازدگي و ... باعث تخريب آنها شود در زير رسوبات دفن گردند.